آنتی دامپینگ چیست؟

در صورتی که قیمت صادرات یک محصول از کشوری به کشورهای دیگر، از ارزش واقعی آن کمتر باشد، به عبارت دیگر، آن محصول به قیمتی در بازار دیگر کشورها ارائه شود که کمتر از بازار داخلی کشور صادرکننده است، گفته می‌شود که آن محصول تحت دامپینگ قرار گرفته است. در چنین مواقعی، دولت‌ها برای حفاظت از صنایع داخلی خود، اقداماتی با عنوان آنتی‌دامپینگ انجام می دهند تا قیمت محصول وارداتی را به ارزش واقعی خود نزدیک نمایند. اتحادیه اروپا، آمریکا، استرالیا و... هر کدام در چارچوب بند پنجم معاهده GATT 1994، با استفاده از روش‌هایی اقدام به اعمال چنین سیاستی می کنند. مثلا اتحادیه اروپا با در نظر گرفتن سه نوع عوارض، یعنی عوارض ثابت، عوارض نسبت به قیمت و عوارض متغیر، تلاش می‌کند با دامپینگ مقابله کند.

به عنوان یک مثال قابل توجه، می‌توان به بازار محصولات و فناوری‌های مربوط به انرژی‌های تجدیدپذیر اشاره کرد: با توجه به رشد روزافزون استفاده از این انرژی‌ها، کشورهای نوظهور صنعتی، مانند چین و تایوان، تحت حمایت‌های دولتی، به صورت گسترده اقدام به تولید و صادرات این محصولات نموده‌اند. اخیرا آمریکا و اتحادیه اروپا برای حمایت از صنایع خود، اقدام به اعمال عوارض آنتی‌دامپینگ بر صنعت فوتوولتاییک چین و تایوان کرده‌اند. بحث در مورد تاثیر این عوارض جدید بر صنعت نوپای فوتوولتاییک در تایوان، دستمایه نگارش مقاله‌‌ای گشته است که در این لینک در دسترس است: لینک دانلود.

نویسنده: امیرعلی کریمی